Nowah Kater
Klankkunst
De meeste van mijn instrumenten geven lang aanhoudende tonen die langzaam in elkaar overvloeien. Ik laat de geluidsgolven interfereren met elkaar en speel met boventonen. Er ontstaat een klank-bad waar ik de luisteraar in wil laten ‘drijven.’ Kort nadat ik begonnen ben begint het tijdsbesef te wankelen bij de luisteraar; alsof de klankervaring buiten de gangbare tijdsbeleving lijkt te staan.
Mijn werkmethode
In het maakproces van mijn instrumenten zie ik mijzelf als een uitvinder; ik ben voortdurend op zoek naar nieuwe klanken. Ik zoek naar de resonantiepieken in de houten en keramische lichamen die ik maak of in mijn eigen lichaam. Met namen mijn trilkasten project, waar ik trilmotors bevestig aan klankkasten/objecten, probeer ik deze klanken te finetunen op hun toonbereik, boventonen en volume. Het werken met akoestische instrumenten is altijd een verrassing. Ik weet nooit precies hoe de materialen zich gaan gedragen. Als ik er 24 volt op zet en het toerental laat oplopen naar duizenden rondes per minuut, gaat het lichaam dan brommen, zoemen, zingen, ratelen, schudden of krijsen? Het boventonenscala dat ik ermee opwek, is op zichzelf een complete studie waard vanwege de trans verwekkende eigenschappen. Het laten klinken van akoestische, on-versterkte instrumenten vind ik belangrijk. De klankbeleving is fysieker en levendiger door de aanwezigheid van het instrumentenlichaam.
“We are nothing but melodies. We are nothing but cosmic music played out on vibrating strings and membranes; obeying the laws of physics, which is nothing but the laws of harmony of vibrating strings.” –Michio Kaku, medeoprichter van de snaartheorie.
Ik wil mijn klanken op een natuurlijke wijze laten stromen, net als natuurgeluiden of stadsgeluiden. De vaak machinaal aangedreven, primitieve klanken die ik maak tijdens mijn optredens, herkennen mensen van elders. Van de straat en andere plekken waar machines lopen te zoemen en grommen. Door mijn muziek gehoord te hebben veranderen de klanken van de wereld ook in muziek.